"Την άλλη φορά... θα ξέρω!"

Κι αυτή η καταιγίδα που σε πήρε στο κατόπι, δε λέει να σταματήσει πια.
Αιώνες χτυπάνε πάνω σου οι στιγμές.
Να πάρει η οργή, να πάρει... 
Είδες; Πόσο ανέτοιμο σε βρίσκει πάντα. Πόσο γυμνό. Πόσο ακάτεχο.
Πού είναι οι αποφάσεις που έπαιρνες;
"Την άλλη φορά", έλεγες, "θα ξέρω. Θα 'χω ετοιμάσει καταφύγια. Θα 'χω φυλάξει ζεστές κουβέρτες για την πάρτη μου...".

 Αλκυόνη Παπαδάκη