"Τίποτα δεν κατάλαβε...
Όλη την ώρα μου έλεγε ¨θυμάσαι;¨
Τι να θυμηθώ...Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα...
Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα - πώς να το πω: απροετοίμαστη..
Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα - κει που δεν το περίμενα καθόλου..
Έλεγα ¨μπα θα συνηθίσω¨.. Κι όλα γύρω μου έτρεχαν...
Πράγματα και άνθρωποι έτρεχαν, έτρεχαν -
ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή...
Αλλά φαίνεται, το παράκανα...
Επειδή -δεν ξέρω- κάτι παράξενο έγινε στο τέλος...
Πρώτα έβλεπα τον νεκρό κι ύστερα γινόταν ο φόνος...
Πρώτα ερχόταν το αίμα κι ύστερα ο χτύπος κι η κραυγή...
Και τώρα όταν ακούω να βρέχει δεν ξέρω τι με περιμένει..."
''Μαρία Νεφέλη''
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου