Δεν αρνούμαι, ούτε κλείνω τα μάτια στα προβλήματά μου,
αλλά μπορώ ακόμη και με αυτά να ελπίζω, να γελάω,
να ζω και να προχωράω στη ζωή μου.
Βαρέθηκα να περιμένω τις καλύτερες συνθήκες,
επιδόσεις κι επιτυχίες.
Θα χαμογελώ έστω κι ένα λεπτό την ημέρα.
Θα χαίρομαι και θα λέω "Δόξα τω Θεώ".
Το βράδυ θα με βρίσκει λίγο καλύτερα από το πρωί.
Κι εάν δεν τα καταφέρω, δεν πειράζει,
θ' αρχίσω πάλι απ' την αρχή.
Πάντως την κόλαση δεν θα τη σκάψω ξανά με τα χέρια μου.
π. Λίβυος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου