Παράκλησις - Κική Δημουλά

"Αυτή τη μέρα
άφησε να σου εμπιστευθώ την ιστορία μου:
Μελαγχολικός της ζωής άνεμος είμαι
που νυχτώθηκα κι απόμεινα σ' ένα χθες ανάλγητο.

Έλα λοιπόν, και με τα μάτια σου,
που 'ναι καταχνιά και ενάστρωση,
το σύθαμπο και το πρωί
σε μιαν αλλόκοτη σύγκλιση,
ανάστειλε τη νύχτα μου.

Έλα.
Κι ας είναι μοιραίο πως αργότερα,
όταν ανάμεσά μας θ' αναδύεται,
σε ανυπόφορη μεγέθυνση,
το μυστικό μας το αδυσώπητο
-πως σημερινοί είμαστε και ξένοι-
με τον υποβολέα της πίκρας μου
παμπάλιο κατευόδιο θ' απαγγείλω πάλι
στις ώρες τις αγέρωχες,
που ανεβασμένες στη σχεδία του ανέκκλητου
προς ένα αδηφάγο αύριο θα λάμνουν."

Παράκλησις - Κική Δημουλά