Κορονοϊός: Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες

Όταν εμφανίζεται μια δυσκολία, νιώθουμε συχνά συναισθήματα δυσαρέσκειας και φόβου. Επιθυμούμε να εξαφανιστεί ως δια μαγείας και να επιστρέψουμε στους συνήθεις ρυθμούς της ζωής μας. Η περίοδος της νέας πανδημίας αποτελεί μια περίοδο έντασης και αβεβαιότητας. Ταυτόχρονα, όμως, για πρώτη φορά, όλος ο πλανήτης παρουσιάζεται ενωμένος απέναντι σε μια κοινή απειλή. Συναισθήματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, που είχαμε σχεδόν ξεχάσει, κάνουν ξανά την εμφάνισή τους.

Μια ευκαιρία για αναθεώρηση των αξιών μας

Αναγκαζόμαστε να περάσουμε χρόνο με τον εαυτό μας, να έρθουμε αντιμέτωποι με τις ανησυχίες μας, με τις προσδοκίες και τις απογοητεύσεις μας. Κυνηγάμε τα όνειρά μας ή απλώς ακολουθούμε μηχανικά έναν τρόπο ζωής που ουδέποτε επιλέξαμε συνειδητά; Έχουμε μια υγιή σχέση, που μας γεμίζει ικανοποίηση, ή συμβιβαστήκαμε με έναν σύντροφο που πια δεν μας καλύπτει; Κλεισμένοι σε ένα σπίτι, χωρίς δυνατότητα διαφυγής, είναι επιλογή μας αν θα αξιοποιήσουμε δημιουργικά τον χρόνο μας, αν θα δούμε κατάματα τις ανάγκες μας και θα αναθεωρήσουμε την κοσμοθεωρία μας.

Υποστήριξη των κοινωνικά ευπαθών ομάδων

Ο φόβος για την υγεία, τη δική μας και των συμπολιτών μας, μας υπενθυμίζει πόσο χάρτινες ήταν κάποιες από τις προηγούμενες ανησυχίες μας. Πώς είχαμε εθιστεί στο παράπονο, στην γκρίνια και στο διαρκές τρέξιμο, θεωρώντας δεδομένες τις μικρές χαρές της ζωής, όπως μια βόλτα με φίλους, ένα χάδι και μια αγκαλιά. Αυτήν τη δύσκολη εποχή, λοιπόν, ανακαλύπτουμε ξανά τον εαυτό μας και βοηθάμε όσο περισσότερο τις περισσότερες κοινωνικά ευπαθείς από εμάς ομάδες. Ποιοι, λοιπόν, χρειάζονται μεγαλύτερη υποστήριξη και πώς ακριβώς μπορούμε να συμβάλλουμε στην ψυχική τους υγεία;

Ηλικιωμένοι

Νιώθουν έντονο τον κίνδυνο της πανδημίας και κατακλύζονται από συναισθήματα άγχους, ακόμη και πανικού. Τηρούμε απόσταση ασφαλείας από τα άτομα της τρίτης ηλικίας, για να προστατεύσουμε την εύθραυστη υγεία τους αλλά δεν τους ξεχνάμε. Τους παίρνουμε ένα τηλέφωνο, τους ενθαρρύνουμε να μοιραστούν μαζί μας τις αγαπημένες τους ιστορίες από τα παλιά, τους μιλάμε με αισιοδοξία και τους κάνουμε να χαμογελάσουν.

Επίσης, τους βοηθάμε στα πρακτικά ζητήματα. Εάν έχουμε γονείς, παππούδες, γιαγιάδες ή γείτονες ηλικιωμένους, προθυμοποιούμαστε να πάμε στο σούπερ μάρκετ για τα ψώνια τους ή στο φαρμακείο να αγοράσουμε ό,τι χρειάζονται. Διευκολύνουμε τη ζωή τους με κάθε τρόπο και είμαστε δίπλα τους σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες.

Μικρές επιχειρήσεις

Τα συνοικιακά βιβλιοπωλεία, τα μικρά μαγαζιά με ρούχα και καλλυντικά, οι καφετέριες και τα σουβλατζίδικα της γειτονιάς δοκιμάζονται οικονομικά από την πανδημία. Προσπαθούμε να τους στηρίζουμε έμπρακτα, παραγγέλνοντας, όταν υπάρχει η δυνατότητα, on line βιβλία, καφέ, φαγητό και άλλα προϊόντα και δίνοντας μια ανάσα πνοής στα έσοδά τους.

Αγχώδη άτομα

Αρκετοί συνάνθρωποί μας, που ήδη υπέφεραν από κρίσεις πανικού και άλλες αγχώδεις διαταραχές, ενδεχομένως να βιώνουν μια επιδείνωση των συμπτωμάτων τους, λόγω της νέας πανδημίας. Είμαστε δίπλα τους, τους ενθαρρύνουμε, μοιραζόμαστε μαζί τους αισιόδοξα νέα και δε δυσανασχετούμε όταν γίνονται υπερβολικά φλύαροι και νευρικοί.

Άστεγοι

Δυσανασχετούμε που μένουμε εγκλωβισμένοι στο σπίτι αλλά θα πρέπει να θυμόμαστε πως και αυτό ακόμη αποτελεί μια πολυτέλεια για κάποιους ανθρώπους. Αυτήν τη δύσκολη εποχή, δεν ξεχνάμε τους άστεγους, που παλεύουν όχι μόνο με τον κορονοϊό αλλά και με την πείνα και την εξαθλίωση καθημερινά. Τους υποστηρίζουμε όσο μπορούμε, λοιπόν, προσφέροντάς τους ρούχα, κουβέρτες, φαγητό, φάρμακα.

Αδέσποτα

Προστατεύουμε και τα αδέσποτα ζώα, βοηθώντας τους να διατηρούν την ασφάλειά τους και προσφέροντάς τους φαγητό και νερό.  

Αναδημοσίευση από: https://enallaktikidrasi.com