Απείθαρχες σκέψεις της νύχτας...

Τα ίχνη που αφήνεις στην άμμο της ζωής σου κρύβουν ιστορίες πολλές. Πες μου, τις θυμάσαι;

Κι όταν ένα νέο κεφάλαιο θ'ανοίγει στη ζωή σου και τα μάτια σου γεμάτα ανυπομονησία θα ρουφούν τις νέες περιπέτειες, θα 'χεις την ωριμότητα να θυμηθείς το τι χρειάστηκε για να φτάσεις μέχρις εδώ;

Ναι. Στ'αλήθεια η ζωή είναι ένας κύκλος. Ή μάλλον σαν πολλοί κύκλοι ο ένας πάνω στον άλλον. Κι εσύ κάθε φορά ανεβαίνεις στη στροφική σκάλα. Ανεβαίνεις όλο και πιο ψηλά. Και πιο ψηλά... Και πιο ψηλά...

Η θέα αιχμαλωτίζει. Ο νους ξεχνάει.

Η καρδιά όμως; Νομίζω, αξίζει να θυμάται. Να θυμάσαι...

Το ταξίδι πάντα θα συνεχίζεται. Πάντα...

Απείθαρχες σκέψεις. Της χτεσινοβραδινής νύχτας. Τώρα που το βλέπεις έχει ήδη ξημερώσει. Καλημέρα. Ο κόσμος μας τελικά ακόμη γυρίζει... Γυρίζει. Κι η ζωή προχωρεί.

 

 

Αναδημοσίευση από: Αόρατη γωνιά