Το αδύνατο είναι η πιο ωραία λύση...

...του Τάσου Λειβαδίτη...

"Αφού έζησα όλο το μαρτύριο της ελπίδας, έφτασα στο πιο απάνθρωπο έγκλημα.

Να πιστέψω στους ανθρώπους."

"Όμως, ακόμα δε μπόρεσα να καταλάβω γιατί δεν πραγματοποιούνται τα ανθρώπινα όνειρα."

"Κύριε, αμάρτησα ενωπιόν σου, ονειρεύτηκα πολύ...".

"Τα παιδιά ξέρουν καλά, ότι το αδύνατο είναι η πιο ωραία λύση."

"Κι η μουσική, σκέφτομαι, είναι η θλίψη εκείνων, που δεν πρόλαβαν ν' αγαπήσουν."

"Προσπάθησα από μια χίμαιρα, να φτιάξω ένα ολόκληρο πεπρωμένο."

"Γι' αυτό σου λέω, πρέπει να βρεις έναν άλλο τρόπο να ξεχωρίζεις τους ανθρώπους, όχι να περιμένεις την πράξη - είναι τότε αργά."

"Ένα κόσμο, λέει, που δε θα μας ποδοπατάνε τα όνειρα...

Που θα μπορούμε να χαμογελάμε."

"...Τόσο φοβισμένος, που όταν μου έπαιρναν κάτι τους ευγνωμονούσα, που μου άφηναν τουλάχιστον την ανάμνησή του."

"Ο κόσμος είναι μια υπόθεση εντελώς προσωπική."