Γυρεύοντας την καρδιά μου...

Πώς να χωρέσει η ζωή μας σε λέξεις;

Πώς να περιγράψουμε τον κόσμο μας;
Πού να στριμωχτεί το άπειρο της ανθρώπινης ψυχής….
Ένα συμβάν
Ένα γεγονός
Κάτι ξαφνικό
Και αρχίζει ο χείμαρος των συναισθημάτων.
Ο πόνος, η αγωνία, η ανάγκη να βοηθήσεις
Να σταθείς δίπλα τους
Να προσευχηθείς, να…., να…
Όλα τα να που δεν έχουν τελειωμό.
Θέλεις να μιλήσεις αλλά και να σωπάσεις
Θες να είσαι εκεί μα δεν μπορείς να είσαι.
Πρέπει να περιμένεις
Να κάνεις υπομονή όπως συνήθως λέω μέσα μου.
Και έτσι ξεκινάει το ταξίδι μου.
Τα γεγονότα από μόνα τους τρέχουν
Και δεν προλαβαίνω να αντιδράσω καρδιακά. 
Κάνω αυτά που πρέπει να γίνουν έστω και εξωτερικά
Πιστεύοντας πως βοηθάω λιγάκι και έπειτα περιμένω.
Όταν περάσει όμως η πρώτη μπόρα αρχίζω τις σκέψεις.
Πόσο πολύ ήθελες να ήσουν εκεί
Γνωρίζοντας πως δεν μπορούσες να κάνεις κάτι
Μα υπάρχουν και άλλοι πίσω που δεν μπορείς να αφήσεις.
Που λειτουργεί λοιπόν η καρδιά που τόσους περιορισμούς τις βάζεις;
Η καρδιά μου λέει θέλω να είμαι εκεί μαζί σας
Όχι μόνο με τη σκέψη
Αλλά και υπαρκτά.
Πόσες φορές η καρδιά μας μας λέει διαφορετικά να λειτουργήσουμε 
Και δεν το κάνουμε.
Αναρωτιέμαι πως μπορεί να το πετύχει κανείς αυτό
Όταν δεν εξαρτάται από κείνον τίποτα.
Κι αν η καρδιά μας είναι γεμάτη συναισθήματα
Πώς μπορείς να την παραβλέψεις.
Κάθε άρνηση να ακούσεις την καρδιά σου
Νιώθω πως είναι για μένα άρνηση να ζήσω.

Αναδημοσίευση από: http://www.foufou.gr/

Πηγή: http://lllazaros.blogspot.gr