Ο διάλογος στα αγγλικά

Είχα μια τάξη κάποτε στο λύκειο που δεν τράβαγε καθόλου. Τους δίδασκα νέα ελληνικά και δεν κατάφερνα να τους κάνω να συμμετέχουν σε έναν στοιχειώδη διάλογο. Οι περισσότεροι αδυνατούσαν να εκφραστούν σε συνεχή λόγο, απαντούσαν στις ερωτήσεις σχεδόν μονολεκτικά.
Τα γραπτά τους απογοητευτικά, η διάθεσή τους για οτιδήποτε ξέφευγε από το τυπικό μάθημα, περίπου ανύπαρκτη. Είχα σχεδόν παραιτηθεί, όταν μια συνάδελφος των αγγλικών μου λέει: "έλα να παρακολουθήσεις", σε ένα κενό που δεν είχα τι να κάνω. Είχε τη συγκεκριμένη τάξη, Α΄λυκείου, και σκεπτόμουν: " σκέψου τι αφασία θα υπάρχει στα αγγλικά, αφού δεν αρθρώνουν λόγο στη μητρική τους γλώσσα".
Και τότε συνέβη...
Βρέθηκα να παρακολουθώ ένα θαύμα. Τα άλαλα του δικού μου μαθήματος έγιναν λαλίστατα στην ξένη γλώσσα. Επικοινωνούσαν κανονικά, έστω και με λάθη, και μάλιστα εκφράστηκαν πολύ θετικά για μένα στα αγγλικά!
Πόσο ντράπηκα, δε λέγεται.
Δεν θυμάμαι αν βρήκα το θάρρος να πω σε κείνη τη συνάδελφο πόσο ζήλεψα τη δουλειά της, πόσο μειονεκτικά ένιωσα απέναντί της.
Ήταν ένα από τα καλύτερα μαθήματα που πήρα στην πορεία μου ως καθηγήτρια και δεν το ξέχασα ποτέ.
Κι από τότε, ειλικρινά, δεν μου ξαναέτυχε τάξη που να μην μπορεί να συνομιλήσει.

Αναδημοσίευση από: http://thrania.blogspot.gr