Υπήρχε ένα σπουργιτάκι που, όταν άκουγε τη βροντή της θύελλας, ξάπλωνε
στη Γη και σήκωνε τα μικροσκοπικά πόδια του προς τον Ουρανό.
- Γιατί το κάνεις αυτό; το ρώτησε μια αλεπού.
- Για να προστατέψω τη Γη, που έχει τόσα ζωντανά πλάσματα! απάντησε το σπουργιτάκι. Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον Ουρανό, σε περίπτωση που φανούμε άτυχοι και ο Ουρανός πέσει πάνω μας.
- Τα καχεκτικά ποδαράκια σου να συγκρατήσουν τον απέραντο Ουρανό;! με απορία και ειρωνεία ρώτησε η αλεπού.
- Ο καθένας εδώ κάτω στη Γη έχει το δικό του κομμάτι Ουρανού να συγκρατήσει, απάντησε το σπουργίτι.
- Γιατί το κάνεις αυτό; το ρώτησε μια αλεπού.
- Για να προστατέψω τη Γη, που έχει τόσα ζωντανά πλάσματα! απάντησε το σπουργιτάκι. Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον Ουρανό, σε περίπτωση που φανούμε άτυχοι και ο Ουρανός πέσει πάνω μας.
- Τα καχεκτικά ποδαράκια σου να συγκρατήσουν τον απέραντο Ουρανό;! με απορία και ειρωνεία ρώτησε η αλεπού.
- Ο καθένας εδώ κάτω στη Γη έχει το δικό του κομμάτι Ουρανού να συγκρατήσει, απάντησε το σπουργίτι.
---
Πηγές
Κείμενο: Πρώτη αναφορά το 2006 στο http://www.musicheaven.gr
Φωτογραφία: Yamamoto Masao
Αναδημοσίευση από: http://clopyteller.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου