Οι θαλάσσιες χελώνες βρίσκονται στα πρόθυρα εξαφάνισης εδώ και πολλά χρόνια. Μόλις λίγους μήνες νωρίτερα, το Ontario εξέδωσε σήμα κινδύνου για τις θαλάσσιες χελώνες του και δυστυχώς τα έξι από τα επτά είδη θαλάσσιων χελώνων βρίσκονται στην κόκκινη λίστα των απειλούμενων ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης.
Από τα επτά είδη, στη Μεσόγειο απαντώνται 3 είδη τακτικά, η Caretta caretta, η Chelonia mydas και η Dermochelys coriacea (δερματοχελώνα). Στην Κύπρο και στα παράλια της Τουρκίας συναντάμε την πράσινη χελώνα. Ωστόσο, και στον υπόλοιπο κόσμο τα περισσότερα είδη θαλάσσιων χελώνων θεωρούνται υπό εξαφάνιση. Για να σας βοηθήσουμε να καταλάβετε την βαρύτητα της κατάστασης, ένα συγκεκριμένο είδος (Kemp’s ridley) στην Αμερική είχε πληθυσμό περίπου 40.000 τη δεκαετία του 1940, ενώ μέχρι το 1970 είχαν μείνει μόνο 1.200. Ο συναγερμός λοιπόν, δεν έχει χτυπήσει μόνο στη Μεσόγειο.
Οι άνθρωποι αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι του προβλήματος. Οι χελώνες τραυματίζονται συνεχώς ως αποτέλεσμα των ανθρώπινων παρεμβάσεων στη φύση. Επίσης, τις κυνηγούν για το καβούκι και το κρέας τους, αλλά και για τα αυγά τους. Είναι σίγουρο ότι είστε πια εξοικειωμένοι με φωτογραφίες που δείχνουν τις χελώνες να υποφέρουν, μπλεγμένες μέσα σε αλιευτικά δίχτυα, και ακόμα χειρότερα , έχοντας καταπιεί ή τραυματιστεί από πλαστικά. Και όλα αυτά οφείλονται βεβαίως στην απαίσια αδιαφορία και κακομεταχείριση του περιβάλλοντος από εμάς, την αποτυχία μας να ανακυκλώνουμε σωστά και την απληστία μας όσον αφορά στους φυσικούς πόρους της Γης.
Οι πληθυσμοί των θαλάσσιων χελώνων έχουν επίσης μειωθεί εξαιτίας φυσικών, περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η αύξηση της στάθμης της θάλασσας, οι αυξημένες θερμοκρασίες και οι έντονες αλλαγές στα μοτίβα του καιρού.
Πώς όμως αυξάνεται ο πληθυσμός τους;
Μια ομάδα επιστημόνων ανέλυσε δεδομένα από 299 σημεία που οι χελώνες επιλέγουν να κάνουν τις φωλιές τους. Τα ευρήματα έδειξαν ότι στα 95 από αυτά τα σημεία είχε σημειωθεί μια δραστική αύξηση στον αριθμό των φωλιών, σε σύγκριση με τα 35 στα οποία είχε σημειωθεί αξιοσημείωτη μείωση.
Ακόμα δεν έχει υπάρξει αναγνώριση της αιτίας αυτής της αύξησης, ωστόσο οι ερευνητές πιστεύουν πως πρόκειται εν μέρει εξαιτίας των αυστηρών κανονισμών των περιοχών εκείνων όσον αφορά στην προστασία των αυγών. Επιπροσθέτως, έχει σημειωθεί μείωση στο ποσοστό αλίευσης, κάτι που σημαίνει ότι υπάρχουν μικρότερες πιθανότητες κάποιος ψαράς να πιάσει κατά λάθος θαλάσσιες χελώνες στα δίχτυα του. Δυστυχώς, αυτό δεν ισχύει για όλες τις θαλάσσιες χελώνες όμως. Για παράδειγμα, ο πληθυσμός της δερματοχελώνας συνεχίζει σταθερά να μειώνεται.
«Τα ευρήματά μας τονίζουν τη σημασία της συνέχισης διατήρησης και ελέγχου των προσπαθειών, που θα ενισχύσουν αυτή την μικρή έστω επιτυχία», εξήγησαν οι ερευνητές.
Κάποιες τελευταίες σκέψεις
Αν και τα πράγματα ίσως βελτιώνονται για κάποια είδη θαλάσσιων χελώνων, οι προσπάθειες μας είναι κρίσιμης σημασίας, ώστε να βοηθήσουμε κι άλλους πληθυσμούς να επανέλθουν σε φυσιολογικά ποσοστά. Αυτά τα ζώα είναι εξαιρετικά πολύτιμα και εκπροσωπούν ένα σημαντικό μέρος του οικοσυστήματός μας, όπως και όλα τα υπόλοιπα ζώα.
Αν και πρόκειται για καλά νέα, ο δρόμος προς την διάσωση των ειδών είναι ακόμα μακρύς και πρέπει να κάνουμε ο,τι μπορούμε για να εξασφαλίσουμε ότι οι θαλάσσιες χελώνες θα σωθούν! Αν υπάρχουν κι άλλα μέτρα προστασίας που μπορούμε να πάρουμε για να τις σώσουμε, τότε γιατί να μην το κάνουμε;
Αναδημοσίευση από: http://enallaktikidrasi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου